Regał z Ikei

czytam wszystko co szwedzkie

opisuję krótkie wrażenia w nieskomplikowany sposób

za pomocą 4 śrubek :-)

Masz wiadomość, przeczytaj!

Wiadomość - Tove Jansson, Justyna Czechowska, Teresa Chłapowska

Opowiadania dla dorosłych, napisane w niezwykły sposób. Niedopowiedzenia i kruchość wydarzeń, sprawiała, że długo nosiłam ją przy sobie. Tak, bym w każdej chwili mogła do niej zajrzeć.

Pogrom szwedzki :-(

Pogromca lwów - Camilla Läckberg, Inga Sawicka

Według mnie najgorsza część. Język infantylny, styl jakby z gimnazjalnego zeszytu, fabuła nudna i niestety zagadka kryminalna poprowadzona bez szacunku do czytelnika (gdzie ślepe tory? podpowiedzi itp?). Wszystko dzieje się w głowie Ericki. Kompletnie nie rozumiem, dlaczego podobały mi się poprzednie części :-(. Odradzam

Czasem lepiej jest pomilczeć

Niemowa - Maciej Muszalski, Michael Hjorth, Hans Rosenfeldt

Hm... za mało kryminału a za dużo naiwnej psychologii.
Autorzy odeszli od wątku głównego, zdecydowanie lepiej przedstawiając to co dzieje się z ludźmi w ekipie Torkela.
Dobrze się czyta, ale to nie to co pierwsze dwie części. Szkoda...

Rozwiązanie

36 tydzień - Sarenbrant Sofie

Bardzo krytycznie czytałam książkę 36 tydzień, ale ku mojemu zdumieniu nawet się nie zawiodłam.

Na plus: relacje w małżeństwie, opis, emocje związane ze zdradą.

Ciekawi bohaterowie ze swoimi światami.

 

Na minus: trochę przewidywalne zakończenie, ale z chęcią sięgnęłam po ciąg dalszy.

 

 

cdn

bubel... z "bubble"

[bubble] - Anders de la Motte

Jak sam tytuł wskazuje, bubel i strata czasu.

 

Autor najchętniej kończy trudne sceny... hasłem "i stała się ciemność".

Do tego historia staje się zbyt zagmatwana, by wciągać w dalszą akcję.

 

Na plus - zakończenie i kilka ostatnich scen, ale dla nich nie warto czytać tych ponad 400 stron.

 

Zdecydowanie najsłabsza pozycja z całej trylogii (geim, buzz, bubble)

 

Płytki...ten grób w górach...

Grób w górach - Hans Rosenfeldt, Michael Hjorth

Trzecia część trylogii o Sebastianie Bergmanie... i niestety najgorsza.

Kompletnie inna niż poprzednie dwie, płytka, bez tak ciekawych dla mnie "zagrań psychologicznych" profilera.

 

Wielka szkoda :-(

 

Na plus - przemiana i życie arabskiej rodziny. Perełka.

 

 

Wieje chłodem od strony Szwecji

Śmiertelny chłód - Ceder Camilla

Książka dla początkujących czytelników kryminałów szwedzkich.

 

Na plus - umiejscowienie akcji w małym, sennym szwedzkim miasteczku.

Na minus - akcja niezbyt wartko poprowadzona, za mało wciąga :-(,

 

Ciekawe, jak kolejny tom tej pani.

 

Doniosę :-)

 

 

Pępek jako ślad po matce

Pępowina - Katarzyna Tubylewicz, Majgull Axelsson

Długo czytałam tę książkę...

 

Z jednej strony niemal natychmiast wciągnęła mnie historia, ale z drugiej... no właśnie, nie biegłam szybko by w każdej wolnej chwili czytać kolejne strony.

Zraziła mnie narracja, każda z postaci, mówiła tym samym językiem, myślała tak samo, czasem można było pogubić się kto jest bohaterem.

Temat mocny, ale muszę dać tylko 3 gwiazdki. Przede mną jeszcze "ta, którą nigdy nie byłam". 

wstydliwa telenowela z Fjällbacki

Księżniczka z lodu - Lackberg Camilla Kaznodzieja - Lackberg Camilla Kamieniarz - Lackberg Camilla Ofiara losu - Lackberg Camilla Niemiecki bękart - Camilla Läckberg Syrenka (Patrik Hedström, #6) - Camilla Läckberg, Inga Sawicka Latarnik - Lackberg Camilla Fabrykantka aniołków - Lackberg Camilla

No i prawdę mówiąc wstydzę się...

Przeczytałam wszystkie tomy sagi Camilli Läckberg, wszystkie 8!

 

Doskonała akcja marketingowa + moja miłość do Szwecji nieco mnie zaślepiły i bezkrytycznie wprowadziły w meandry życia Erici i Patricka, osłodzone wypiekanymi bułeczkami (pewnie cynamonowymi).

 

Krótko: ustawię sagę na podium (w tej dyscyplinie literackiej :-):

III miejsca:

Księżniczka z lodu

Kaznodzieja

Syrenka

 

II miejsca:

Ofiara losu

Latarnik

Fabrykantka aniołków

 

I miejsca:

Kamieniarz

Niemiecki Bękart

 

Uprzejmie proszę o wybaczenie :-)

 

 

 

ciemniejsza strona Szwecji

W lesie Wiedeńskim wciąż szumią drzewa - Elisabeth Åsbrink, Irena Kowadło-Przedmojska

Historia w tym dokumencie, pokazuje stosunek Szwecji i Szwedów do sprawy żydowskiej. Antysemityzm, partia nacjonalistyczna (i jej członek - założyciel IKEA) vs historia małego Ottona, potrafi zaboleć. Właśnie tak czytałam tę książkę, z bólem.

Listy cierpiących rodziców są nieprawdopodobnym studium dualizmu. Dziś z perspektywy czasu potrafię to tak przeczytać (opisy pogody, książek, kolegów i kart z jednej strony, skrywany strach i cierpienie z drugiej).

Niestety sporo było "podobnych" listów przez co czasami miałam wrażenie niekończącej się historii.

 

A może tak właśnie jest, może to jest niekończąca się opowieść?

 

 

Już jutro gala NLG

Reblogowane od Literatka kawy.:

 

 

 

Już jutro dowiemy się, kto zostanie laureatem tegorocznej edycji Nagrody Literackiej Gdynia. Przypominam, że dzięki swojej formule, równorzędnie zostają  nagradzani przedstawiciele świata poezji, prozy oraz eseistyki. Brzmi rozsądnie, prawda? W ubiegłym roku nagrodzeni zostali: Marta Podgórnik i Rezydencja surykatek (poezja), Magdalena Tulli i Włoskie szpilki (proza) oraz Marian Sworzeń i Opis krainy Gog (esej). Ponadto specjalną nagrodą (Nagroda Osobna) uhonorowany został Mieczysław Porębski.

Dobra wiadomość jest taka, że możemy wszyscy uczestniczyć w tym wydarzeniu – wystarczy o godzinie 17:30 włączyć kanał TVP Kultura. Ja relację obejrzę na pewno  (o ile nad moim domem nie rozpęta się niechciana burza) i oczywiście później zdam z niej tutaj prowizoryczną relację.

 

Czas na najważniejsze pytanie – kto wygra?

 

Niestety, nie miałam możliwości zapoznania się nawet z połową nominowanych pozycji, dlatego też trudno jest mi cokolwiek na ten temat powiedzieć. Prognozowanie w tak obcej dla mnie kategorii jaką jest poezja, było by popełnieniem sporego nietaktu. Co prawda patriotyzm lokalny kieruje moją sympatię w stronę Kacpra Płusy (Ze skraju i ze światła), ale nie jestem pewna, czy odpowiada mi styl jego pisania. Jeśli chodzi o prozę, to tutaj całym sercem stoję za Ocaleniem Atlantydy Zyty Oryszyn. Ale! Nie miałam jeszcze okazji przeczytać Morfiny Szczepana Twardocha (wciąż jestem 4 w kolejce), która, jak słyszałam, jest ‘po prostu genialna’. Tak więc nie zdziwię się, jeśli to ona wygra w tej kategorii. A co z eseistyką? Podtrzymuję swoją opinię i stawiam na Krzysztofa Środę i jego Podróże do Armenii itd.

 

A wy macie swoich faworytów?

 

Listę nominowanych można zobaczyć tutaj

 

Jeżeli w kategorii proza wygra Kebab Meister Darka Foksa, to uznam to za znak symbolizujący wkroczenie prozy na zupełnie nową drogę. Drogę, którą ja raczej nie chcę podążać.

Źródło materiału: http://literatkakawy.booklikes.com

Dobra robota panie Larsson!

Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet - Larsson Stieg Dziewczyna, która igrała z ogniem - Larsson Stieg Zamek z piasku, który runął - Larsson Stieg

O trylogii Millenium S. Larssona napisali chyba wszyscy i wszystko.

 

Ja oczywiście krótko: (od tej sagi zaczęła się moja pasja do czytania szwedzkich kryminałów)

 

- 1 tom czytałam najdłużej

- 2 tom najbardziej mi się podobał

- 3 tom przeczytałam w dobę (bez przerwy na spanie)

 

Dobra robota panie Larsson, szkoda, że nie będzie kolejnej części :-(

tak jak opisywał pan Freud

Uczeń - Hjorth Michael,  Rosenfeld Hans Ciemne sekrety - Hjorth Michael,  Rosenfeld Hans

Książki opisuję razem, bo mam identyczne wrażenia:

- doskonale napisane

- wciągające

- to świetne historie (choć w "Uczniu" ciekawsza niż w "Ciemnych sekretach)

- bohaterowie gruntownie przemyślani

 

Bardzo czekam na trzecią część z Sebastianem Bergmanem w roli głównej.

 

I coś co wyróżnia te pozycje, to analizy psychologiczne bohaterów, naprawdę można spojrzeć szerzej.

 

Bo tu morderca nie jest tylko mordercą, a policjant tylko dobrym stróżem prawa.

 

POLECAM!!

nic nie jest takie jak wygooglujemy

[buzz] - Anders de la Motte

Mam mieszane uczucia, ale też wrażenie, że od strony literackiej jest nieco lepsze niż pierwsza część.

Tu właściwie zrezygnowano ze świetnego pomysłu (HP raczej nie jest w grze), skupiono się na jego niezwykłych zdolnościach.... akrobatyczno - logistycznych. Trochę James Bond "dla ubogich" bo ustalmy, że tenże nieudacznik nijak pasuje do wszystkich ekwilibrystyk opisywanych z niezłym zaangażowaniem.

 

Znowu, ogromne uznanie za przedstawienie czytelnikom świata wirtualnego, manipulacji i praniu mózgów, któremu niemal codziennie jesteśmy poddawani. To ogromny plus.

 

Nic nie jest takie jak wygooglujemy :-)

 

Brakuje mi tu jakiejś kropki nad i. Może będzie w trzeciej części? Mam nadzieję

fantastyczny pomysł

Geim - De La Motte Anders

Pomysł na akcję - rewelacyjny. 

Wiedza autora o nowych technologiach - godna podziwu.

 

Kłopot polega na tym, że autor wg mnie ma niewiele wspólnego z literacką stroną twórczości.

Język wszystkich bohaterów, ten sam. Główny bohater - HP i jego siostra w dialogach zlewają się, a to błąd. Nic ich nie wyróżnia.

No i mam wrażenie, że autor zmarnował genialny pomysł. W pewnym momencie akcja gubi się, a jej dynamizm jest mocno naciągany.

Ale ciągle jestem ciekawa dalszego ciągu :-)

 

 

przewidywalna

Nauczycielka z Villette - Hedstrom Ingrid

Nic mnie nie zaskoczyło, a postacie są czarno - białe.

Mam wrażenie, że to sztuczny twór, a historia nauczycielki ma zwrócić uwagę na to co się działo w Rwandzie.

Jakkolwiek, wszystko co ma mówić o tamtej tragedii, warte jest papieru, ale tutaj to połączenie mocno naciągane.

 

Główna bohaterka nudna i bez kreatywnej dedukcji.

Drugiej części nie przeczytam :-(

Teraz czytam

Tove Jansson. Mama Muminków
Boel Westin, Bogumiła Ratajczak
Przeczytane:: 204/504 stron